სარწმუნოებაჲ მართალი ჩუენ ქართველთა ნათესავისაჲ

Abstract

„სარწმუნოება“, როგორც საღვთისმეტყველო ტერმინი, მსოფლიო კრებების შესაბამის განწესებებში და მთელ რიგ პატრისტიკულ წყაროებში აღნიშნავს „მრწამსს“, „სარწმუნოების სიმბოლოს“. იგი ასევე გამოიყენება დოგმატური ღვთისმეტყველების ისეთ ძეგლთა აღსანიშნავად, როგორებიცაა გრიგოლ საკვირველთმოქმედის მრწამსი, ათანასე დიდის სახელით ცნობილი სარწმუნოების სიმბოლო, მაქსიმე აღმსარებლის, ფოტი დიდის, ანასტასი სინაელის, თეოდორიტე კვირელის „აღსარებაჲ მართლისა სარწმუნოებისაჲ“. ნაშრომში წარმოჩენილია, რომ მოცემული ტერმინი ანალოგიური ფორმითა და შინაარსით გადმოვიდა ბერძნულიდან ძველ ქართულ საეკლესიო მწერლობაში.