ბორჯომი. ხიდი მტკვარზე

Abstract

მტრედის ხიდის ისტორია ბორჯომი რამდენჯერმე დათრგუნა სტიქიამ. დიდი წყალდიდობა 1922 წელსაც მომხდარა, მაგრამ მოლოდინს გადააჭარბა 1968 წლის, „საუკუნის წყალდიდობამ“. ზარალი პირველ რიგში სანაპირო ზოლს მიადგა. დაიტბორა ეზოები, სახლები, 5–6 მეტრით მომატებულმა წყალმა წაიღო ხიდები. უხიდობამ მრავალი საყოფაცხოვრებო პრობლემა წარმოშვა. ქალაქი ორ ნაწილად გაიყო. ფაქტიურად ქალაქის ერთი ნახევარი მეორეს ვერ ეკონტაქტებოდა. გადაწყდა, სასწრაფოდ, დროებით მაინც გაებათ თუნდაც დაკიდული ხიდი, მაგრამ ადიდებული მდინარე არავის უშვებდა მასში. არა და ხიდისათვის ბაგირი მაინც იყო გადასატანი ერთი ნაპირიდან მეორეზე. ნაპირსმომდგარი სასოწარკვეთილი ადამიანები უიმედოდ შესცქეროდნენ ამ სცენას. ბოლოს, მტკვრის მარჯვენა სანაპიროზე მცხოვრებ ერთ კაცს, რომელიც თავისი მტრედით მარცხენა სანაპიროზე დარჩენილიყო, აზრად მოუვიდა, ამ მტრედისათვის ძაფის გამობმა და იქითა ნაპირზე გაშვება. შემდეგ საქმე ასე წარიმართა: მტრედს, რომელიც უეჭველად გადაუფრენდა მდინარეს, რათა თავის ბარტყებთან მიფრენილიყო, მოაბეს ძაფი. რა თქმა უნდა, იქითა ნაპირზე ამ მტრედს დახვდნენ და ძაფიც „გამოართვეს“. ძაფს მოაბეს ცოტა უფრო მსხვილი ბაწარი, შემდეგ–უფრო მსხვილი თოკი, თოკს–მავრთული, ამ მავრთულს–უფრო მსხვილი მავრთული, შემდეგ–მავთულთა კონა, წვრილი ტროსი, მსხვილი ტროსი და ასე დაჭიმეს „კონწიალა ხიდის“ ბაგირი. მადლიანმა ბორჯომელებმა მტრედს ძეგლი აუგეს. ხოლო ხიდს „მტრედის ხიდი“ უწოდეს. (ამონარიდები წიგნიდან "როგორ შენდებოდა ბორჯომი" ავტორი: მარიკა გელაშვილი)